اثر مشاهده و تقلید حرکت بر بهبود فعالیت های عملکردی بیماران همی پارزی با استناد به تئوری نورون های آئینه ای

سابقه و هدف: سکته مغزی موجب ایجاد اختلالات متعدد حسی، حرکتی، ادراکی و عاطفی در زندگی روزمره افراد مبتلا شده و محدودیت هایی درانجام فعالیت های فانکشنال آن ها به وجود می آورد. هدف این مقاله بررسی اثر مشاهده و تقلید حرکت بر بهبود فعالیت های عملکردی در اندام های تحتانی بیماران همی پارزی بر اساس تئوری نورون های آئینه ای بود. مواد و روش ها: این تحقیق یک کارآزمایی بالینی یک کورسویه بود که درمورد 36 مرد و زن داوطلب مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک که برای اولین بار دچار سکته می شدند ودر محدوده سنی60 تا 45 سال قرار داشتند انجام شد. نمونه ها بر اساس ترتیب مراجعه به صورت تصادفی در3 گروه 12 تائی مشاهده کننده فیلم فانکشنال، غیرفانکشنال(سمبل)، و کنترل تقسیم شدند. توانبخشی صورت گرفته برای هر 3 گروه یکسان بود. از تست های استاندارد زمان برخاستن از صندلی و راه رفتن، شش دقیقه راه رفتن، شاخص بارثل و معیار تعادل برگ استفاده شد. یافته ها: مقادیر قبل و بعد کلیه شاخص های فعالیت عملکردی در هر 3 گروه معنی دار بود و روند بهبودی را نشان می داد. درصد تغییرات شاخص فعالیت های عملکردی در گروه مشاهده کننده فیلم فانکشنال نسبت به دو گروه دیگر معنی دار بود (زمان برخاستن ازصندلی و راه رفتن (001/0p=)، شش دقیقه راه رفتن (003/0p=)، فعالیت های عملکردی بارثل (006/0p=)، تعادل برگ (000/0p=). استنتاج: مشاهده و تقلید حرکت، همراه با انجام فعالیت های عملکردی (از طریق تحریک روند پلاستیسیتی مغزی) تاثیر مثبتی در بهبود شاخص فعالیت های عملکردی بیماران پس از ابتلا به سکته مغزی دارد. شماره ثبت کارآزمایی بالینی :1 n 2014091319135irct